Głos: Dramat młodzieży i wykręty polityków
22 lipca 2019
Polecamy najnowszy numer Głosu Nauczycielskiego a w nim:
“To wina samorządów”, “Za problemy odpowiedzialni są uczniowie” – tak przedstawiciele władzy reagują na jeden z największych kryzysów w polskiej oświacie – nabór “podwójnego rocznika” do szkół średnich. Kryzys, który sami wywołali. Rząd PiS narzucił bowiem iście stachanowskie tempo wdrażania reformy. Ofiarami pośpiechu stali się uczniowie. Sejm przyjął ustawy wywracające do góry nogami cały system edukacji w grudniu 2016 r., a najpóźniej do 31 marca 2017 r. rady powiatów miały podjąć uchwały w sprawie dostosowania sieci szkół! Zaledwie w trzy miesiące! – pisze Głos Nauczycielski w numerze 29-30/17-24 lipca 2019
Oprócz tego:
■ AKTUALNOŚCI: PiS przeciwko wypłatom rekompensat za strajk
■ WYWIAD TYGODNIA: Prof. Jacek Raciborski: Strajk pokazał ogromną siłę środowiska nauczycielskiego
Z prof. Jackiem Raciborskim, kierownikiem Zakładu Socjologii Polityki w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, rozmawia Jarosław Karpiński
Kwietniowy strajk pracowników oświaty jest oceniany różnie. Pan uważa, że zakończył się sukcesem. Proszę wyjaśnić dlaczego tak Pan sądzi?
– Tak uważam, ale zacznę od tego, że ocenę strajku należy formułować w kilku planach. Pierwszy plan, bezpośrednich żądań płacowych – strajk przyniósł jednak pewne podwyżki, dzięki strajkowi są one przyspieszone i wyższe niż wcześniej zapowiadano. Zawsze w takich sytuacjach należy stawiać pytanie, co by było gdyby do tego strajku nie doszło? A byłoby to co zostało zapisane w budżecie państwa na ten rok, bez żadnych przyspieszeń i przesunięć. Ale to jest korzyść relatywnie niewielka. Ważniejszy sukces to sukces organizacyjny.
Strajk pokazał ogromną siłę środowiska nauczycielskiego, skalę jego niezadowolenia i determinacji. Wykreował wręcz ruch społeczny. Zorganizowanie strajku o takiej skali jest niesłychanie trudne. Strajk uwrażliwił więc na problemy nauczycieli całą klasę polityczną, i władzę, i opozycję. Opozycja przyjęła jednoznaczne, publiczne zobowiązania do poparcia postulatów strajkowych. Co nie jest bez znaczenia, bo przecież może ona objąć w przyszłości władzę. Ale nawet jeżeli władzy nie obejmie, to rząd będzie starał się odebrać jej ważny temat. W polityce bywa tak, że rządzący przejmują postulaty opozycji, by podciąć źródła poparcia dla niej.
Elementem sukcesu był wbrew pozorom także sposób zawieszenia strajku, a mianowicie to, że strajkujący nie ulegli presji rządzących, nie zgodzili się na podpisanie żadnego porozumienia z rządem, a ich roszczenia pozostały na stole. I groźby protestów wiszą nad rządem. Drobny sukces rządu dziś może przekształcić się w dużą jego porażkę w przyszłości.
Wreszcie dochodzimy do wymiaru ideowego, w którym chodzi o walkę o uznanie prawomocności roszczeń nauczycieli i statusu tej grupy. Strajk był walką o uznanie dla wartości pracy nauczycieli, walką o prestiż zawodu, a także o uznanie roli systemu edukacyjnego dla egzystencji państwa i społeczeństwa. Myślę, że strajk nauczycieli uwrażliwił znaczną część społeczeństwa na problemy środowiska oświatowego. (…)
■ OPINIE: Jakub Wygnański: Narady o edukacji – co z nich wynika?
■ BLIŻEJ PRAWA: Status cząstkowej umowy o pracę. Uprawnienia i świadczenia
■ POD LUPĄ: Nowe narkotyki w Polsce
■ PORADNIK: Psychoterapia w szkole: Podróż do świata terapii poznawczo-behawioralnej
■ AWANS: Obowiązki opiekuna stażu
Polecamy EWYDANIE GŁOSU (tutaj)!
